“O sa mirë me qenë shqiptar ????????”, sa bukur ngjan kur e thua ose kur e brohoret, por për cilën Shqipëri e kemi fjalën?!
Ne si pasardhës të një popolli me vlera të larta, ku në gjak kishin traditën, burrërinë, besën e plot e plot virtyte të tjera. Por ne sot cfarë po trashëgojmë prej tyre, përvecse të kundërtën e të gjitha këtyre. Krenohemi se jemi bijtë e atyre gjyshërve dhe stërgjyshërve tanë që e deshen vërtetë Shqipërinë, luftuan kundër cdo pushtuesi e zaptuesi që preku vendin tonë, e mbrojten dhe neve na e lanë të lirë. Por cfarë bëmë ne pas gjithë kësaj…?! Ne si ” shpërblim” e katandaisëm si mos më keq dhe e sollëm në gjendjen më të mjerë të mundshme. Ndoqëm traditën, vazhduam luftën, por këtë rradhë ndryshe, luftojmë mes njëri-tjetrit, vrasim, presim, hamë kokën e njëri-tjetrit dhe në fund gjithcka mbetet “paautor”, sepse paraja zotëruaka një fuqi mjaft të madhe për të ruajtur anonimatin.
Në cdo ditë të re, sapo të hapësh një rrjet social, të ndjekësh një media televizive, të lexosh një gazetë, në vend të një “Mirëmëngjesi” na zënë sytë lajmin për korrupsione, grabitje, vrasje, vdekje e tyrli lloje poshtërsie tjetër që po ndodh cdo ditë në Shqipëri, e ne përsëri brohorasim “O sa mirë me qenë shqiptar”, por se për cilën Shqipëri, as që ia kemi idenë.
Bota na njeh shumë emra, figura të njohura, njerëz të mëdhenj që vërtetë na bëjnë krenar për Shqipërinë tonë të dashur, por po dyfishohet numri i atyre që po na e vrasin keqas këtë ndjesi.
Të gjithë të rinjtë e të rejat po hapin dyert e kufinjve dhe po prap po i mbyllin ato me përshtypjen që s’duan të kthehen më… dhe kjo sepse Shqipëria nuk u siguron asgjë, madje as sigurinë e jetës sepse nga momenti në moment, papritur mund të jesh viktima e rastit… E kështu cfarë i lamë mbrapa Sirisë, Irakut e vendeve të tjera ku ka luftë?!
Nuk po dimë më, kush po na mbron e nga kush të mbrohemi e kë të mbrojmë… spo dimë asgjë, vetëm po vazhdojmë të brohorasim “O sa mirë me qenë shqiptar ” se për cilën Shqipëri vec një Zot e di….
Punoi: Suela Brozi
Gjimnazi Milot